از تمام قهرمانهای تاریخ مملکت،شهیدان کانون نویسندگان و خسرو گلسرخی و شهید حسین فهمیده معذرت میخواهم ولی قهرمان من آن زن سی و دو ساله ایست که سینه های گنده و آویزان دارد و صدای جیغ بچه ی لوسش باعث نمیشود آدم صدای خرت و خرت به هم کشیده شدن میان پاهای تپلش را نشنود!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر